O beija-flor cria vida e voa para as flores.
La kolibro ekvivas kaj flugas al la floroj.
Faz rodopios, dançando entre as flores e vai embora...
Ĝi rondflugadas, dancante ĉirkaŭ la floroj kaj foriras...
Isso me fez refletir.
O beija-flor foi criado para ser parte do quebra-cabeça e não um outro independente. Como agora deixá-lo livre? Mas, se o fixar, será como prendê-lo numa gaiola e isso vai contra meus princípios. Também as flores, que ficariam sob ele, nunca poderiam respirar e acabariam morrendo - isso também vai contra meus princípios. Flores foram feitas para serem vistas e alegrarem o mundo; eu não poderia suportar ver algumas delas eternamente sufocadas. Como resolver? Como uma criação pode criar tanta vida a ponto de deixar o criador sem saber o que fazer? A solução será entrar num acordo.
Tio igis min pripensi.
La kolibro estis kreita kiel parto de la puzlo kaj ne por esti alia, sendependa. Kiel do lasi ĝin libera? Tamen, se mi ĝin fiksos, tio ŝajnos kiel ĝin enkaĝigi kaj ĉi tio estas kontraŭ miaj principoj. Ankaŭ la floroj, kiuj restos sub ĝi, neniam povos spiri kaj fine mortos - ĉi tio same estas kontraŭ miaj principoj. Floroj estis kreitaj por esti vidataj kaj ĝojigi la mondon; mi ne eltenos vidi kelkajn el ili sufokitaj. Kiel solvi tion? Kiel eblas kreitaĵo esti tiom vivanta ĝis tia grado, ke ĝi igas la kreanton nescianta kion fari? La solvo estos interkonsento.
Nenhum comentário:
Postar um comentário