A ideia que tanto me encantou, quando fazia outro trabalho, e que não saiu da minha cabeça, era a de criar um quebra-cabeça cujo formato fosse de uma engrenagem. Pensei que a imagem seria algo como o interior de um relógio e comecei a fazer testes.
La ideo kiu tiom min ravis kiam mi estis faranta alian verkon kaj kiu ne plu foriris el mia menso, estis tiu pri krei puzlon kies formoj estu similaj al dentradaro. Mi pensis, ke la bildo estos io kvazaŭ horloĝinterno kaj mi ekis fari provojn.
Os cortes se mostraram difíceis de serem feitos, mas aos poucos melhorei a técnica e fiquei satisfeita. Vi que era possível fazer no papelão e passei a me dedicar ao projeto.
La tranĉoj montriĝis malfacilaj por fari, sed iom post iom mi plibonigis la teknikon kaj ĝojis. Rimarkinte, ke tio estis ebla sur kartono, mi ekdediĉis al la projekto.
Mas, interessante, ao desenhar a base da engrenagem, um formato inusitado foi delineado e... nada que se parecesse a um relógio. Era bonito e agradável aos meus olhos, e prossegui deixando livre o ato de criar.
Tamen, kiel interese, apenaŭ mi ekskizis la dentradarbazon, neatendita formo aperis kaj... nenio simila al horloĝo. Mi opiniis ĝin bela kaj agrabla miaokule, kaj mi plu lasis libera la kreagon.
Nenhum comentário:
Postar um comentário