O formato da base deste projeto mostrou-se um tanto quanto desafiador. A ideia do relógio já havia sido descartada e então o subconsciente entrou em ação: a presença de um dos filhos em casa, estudioso dos oceanos, e a leitura recente sobre a teoria de "campo" de Einstein, somado a especulativas conjecturas do astrofísico Laércio Fonseca sobre essa teoria, resultaram numa pintura cujo tema é o mar, executada com inúmeros pontinhos. Sim, pontinhos que ora aparecem como pequenos círculos, ora como grandes círculos. Pontinhos de um campo aquático que quando unidos e ordenados formam figuras.
La bazo-formo de tiu ĉi projekto montriĝis tiom defiema. La ideo pri horloĝo jam estis forigita e
kaj tiam la subkonscio ekagis: la ĉeesto hejme de unu el la gefiloj, fakulo pri oceanoj, kaj krom la freŝdata legado pri la "kampo"-teorio de Einstein, ankaŭ la spekulativaj konjektoj de astrofizikisto Laércio Fonseca pri tiu teorio, rezultigis pentraĵon kies temo estas la maro, farita el sennombraj punktetoj. Jes, ja punktetoj, kiuj jen aperas kiel malgrandaj cirkloj, jen kiel grandaj cirkloj. Punktetoj el akva kampo, kiuj, kiam unuiĝintaj kaj aranĝintaj, aperigas bildojn.
Nenhum comentário:
Postar um comentário